به گزارش عیارآنلاین، با خنده و به شوخی میگوید: «کار را از زیر پونز نقشه شروع کردیم!» تعجب من را که میبیند اینبار جدی توضیح میدهد: «کار را از منطقه نوزده تهران آغاز کردیم. تقریبا جنوبیترین و تحقیقاً محرومترین منطقه تهران! تازه الان وضعیت بهتر شده، بیست سال قبل قطعاً شرایط بدتر هم بود.» اینها جواب یکی از قدیمیهای «کانون دانش پژوهان نخبه» به سوالی درباره مکان و زمان آغاز فعالیت این مجموعه خودجوش علمی، فرهنگی، تربیتی است.
چرخه غنیسازی مدالها
کانون دانش پژوهان نخبه که این روزها دارد بیست ساله میشود، یک مجموعه دانشجویی و دانش آموزی است که حوالی سال ۷۳ در جنوب تهران آغاز بکار کرد. دانش آموزان از مقطع راهنمایی (این روزها باید گفت متوسطه اول) جذب این مجموعه شده و با شرکت در برنامههای علمی برای آزمونهای ورودی به دبیرستانهای نمونه آماده میشوند. با شروع دبیرستان، بچههایی که حالا غالبا در دبیرستانهای نمونه و تیزهوشان درس میخوانند در دورههای گزینش المپیاد شرکت میکنند و نهایتا بخشی از آنها جذب المپیادهای ریاضی و فیزیک و شیمی میشوند. حاصل برگزاری این چرخه در این بیست سال دهها مدال المپیاد جهانی و کشوری است که توسط اعضای این کانون کسب شده است.
کانون یا آموزشگاه، مسئله این است!
اما کانون دانش پژوهان نخبه با یک آموزشگاه چه تفاوتی دارد؟ اینگونه توضیح میدهند که: «تفاوت این کانون با آموزشگاه در چند چیز است. یکی اینکه فضای کانون فقط علمی نیست. یعنی اگرچه کانون نخبه توانسته در این بیست سال خودش را بعنوان قطب علمی و المپیاد تهران و جنوب شهر معرفی کند و بهترین دانش آموزان بهترین مدارس این منطقه را جذب کند و حتی دانشجویانش در خیلی از این مدارس تدریس کنند، اما این همه چیز نیست. فضای کانون نخبه یک فضای فرهنگی تربیتی است. یعنی هدف تربیت اعتقادی و فرهنگی بچههاست. از نظر ما پیشرفت درسی و موفقیت علمی وقتی ارزشمند است که یک انسان فرهیخته و مومن و انقلابی به آن دست پیدا کند. بخاطر همین هم در کنار کلاسها و برنامههای علمی، برنامههایی مثل کتابخوانی و هیئت و سیر مطالعاتی اعتقادی و… برای اعضا ترتیب داده شده است. نکته دیگر اینکه اعضای کانون نخبه فقط برای شرکت در کلاسها یا برنامهها به کانون نمیآیند. بچهها در کانون زندگی میکنند، اردو میروند، نشست و برخاست دارند و یک نوع زندگی برادرانه جهادی را تجربه میکنند.
اینجا فقط قرار نیست مصرف کننده باشی
درباره یکی از تفاوتهای مهم کانون نخبه با موسسات آموزشی و تربیتی ادامه میدهد: «تفاوت دیگر هم اینکه اعضای کانون نخبه فقط مصرف کننده نیستند. یعنی اینطور نیست که یک عده در کانون نخبه مسئول و معلم و… باشند و خدمات بدهند، و بقیه بیایند و از برنامهها استفاده کنند و بروند. بلکه کارهای مجموعه توسط خود اعضا و دانش آموزان و دانشجویان انجام میشود. کارهایی مثل تدریس و مدیریت و نظافت و تعمیرات و… همه توسط خود اعضا انجام میشود و مثلاً کسی که الان دارد در یک کلاس تدریس میکند، ساعت بعد مینشیند در یک کلاس و از مباحث استفاده میکند. همینها هم باعث شده تا در کنار اثرات تربیتی بالا، کانون نخبه با هزینهای خیلی کمتر از مجموعههای مشابه اداره شود و اخلاص بچهها کارها را جلو ببرد.»
شجره طیبهای در جنوب شهر
کانون دانش پژوهان نخبه بیست سال قبل از یک اتاق کوچک در یک مسجد در منطقه ۱۹ تهران کار را آغاز کرد و حالا بعد از دو دهه چهار شعبه در مناطق ۱۹، ۱۶، ۱۴ و ۲۰ دارد و هر کدام از این شعبهها یکی دو منطقه اطراف خود را هم پوشش میدهند. به این ترتیب میتوان گفت که تقریبا تمام دانش آموزان نخبه مناطق جنوبی تهران امکان استفاده از برنامههای این کانون را دارند. یک نکته مهم درباره کانون دانش پژوهان نخبه این است که برای حضور در این مجموعه سقف زمانی خاصی وجود ندارد. یعنی دانش آموزان حاضر در مجموعه با فرا رسیدن زمان دانشجویی مدت فعالیتشان به سر نمیرسد. آنها در دوران دانشجویی در حالی که هنوز برنامههای مختلف اعتقادی و تربیتی برای استفاده دارند، خود کادر مجموعه شده و در گرداندن مجموعه برای دانش آموزان نسل بعدی سهیم میشوند. با پایان یافتن دوران دانشجویی آنها همچنان در کانون میمانند و با همکاری هم و حمایت کانون کارهای مختلفی در حوزههایی چون فرهنگ و هنر، صنعت، تحقیق و پژوهش، علوم تربیتی و انسانی راه میاندازند. این چرخه باعث شده است تا افرادی از نسل اولیه کانون هنوز در مجموعه حاضر باشند و بعنوان الگو در کنار دانش آموزان جدید الورود قرار بگیرند. برنامههایی مثل اردوهای خانوادگی یا هیئتها هم باعث شده تا افرادی که به هر دلیل از فعالیت در کانون فاصله گرفتهاند هرچند وقت یکبار دور هم جمع شوند و در فضای انقلابی و آرمانی کانون دانش پژوهان نخبه تنفس کنند.
مدالهایی که به رهبر اهدا شد
شاهکار کانون دانش پژوهان نخبه دو دوره اهدای مدالهای اعضای خود به رهبر معظم انقلاب است؛ یکی در سال ۸۱ و دیگری در سال ۸۹٫ یعنی در دو مقطعی که خیلیها بر طبل کمرنگ شدن دلبستگی مردم و نخبگان به نظام و رهبری میکوبیدند، دهها دانش آموز و دانشجوی نخبه مدالهای کشوری و جهانی خود را که در المپیادهای مختلف کسب کرده بودند به رهبر انقلاب اهدا کردند. ایشان هم در دیدار سال ۸۱ خود با اهداکنندگان این مدالها، این هدیه را یکی از بهترین هدایایی که تا کنون دریافت کردهاند خواندند و در سال ۸۹ با ارسال پیامی از اهدای مدال اعضای کانون تشکر کردند. در پیام ایشان آمده بود: «با سپاس از شما جوانان عزیز که از جمله نور چشمان ملت بزرگ ایران و روشن کنندگان افق های آینده کشورید. این هدیه ارزشمند رابه آستان قدس حضرت اباالحسن علی ابن موسی الرضا علیه آلاف السلام تقدیم میکنم. توفیق الهی یارتان باد». به همین خاطر هم بچههای کانون بیش از اینکه فکر کنند آنها مدالها را به رهبر انقلاب اهدا کردهاند، معتقدند این رهبر معظم انقلاب بودند که با قبول این مدالها و بیان جملات تقدیرآمیزشان، به سینه بچهها مدال زدهاند.
کانون دانش پژوهان نخبه یکی از مجموعههای علمی-تربیتی در کشور است که طی بیست سال فعالیت خودجوش، تلاش نموده تا به پرورش انسانهایی نخبه، اثرگزار، معتقد به انقلاب و نظام، پیرو امام و رهبری، و مجاهد در جهت به بار نشستن آرمانهای انقلاب اسلامی تربیت کند. اما خود این نخبهها هم میدانند که رسیدن به چنین اهدافی نیازمند استمرار حرکت در مسیر درست است و این استمرار و استقامت شاید سخت ترین قسمت کار باشد. به همین دلیل هم اعضای کانون دانش پژوهان نخبه یکی از روحانیون عالم، بصیر و انقلابی تهران را بعنوان بزرگتر خود پذیرفتهاند و با هماهنگ کردن برنامههای خود با او، سعی نمودهاند این امر را تضمین کند. برای آشنایی بیشتر با این کانون و فعالیتهایش میتوانید به این نشانی اینترنتی مراجعه کنید: kanoonnokhbeh.ir
منبع : هفته نامه ۹دی
The post نخبههایی که قرار نیست مصرفکننده باشند! appeared first on عیارآنلاین.