به گزارش عیارآنلاین، شرکتها عموماً برای شرکت در مناقصه‌های برگزارشده توسط دستگاه‌های اجرایی و امضای قرارداد نیاز به ضمانت‌نامه دارند. اصلی‌ترین نهاد مالی که در ایران اقدام به صدور ضمانت‌نامه می‌کند، بانک‌ها هستند. با این حال دست‌یابی به ضمانت‌نامه‌های بانکی برای شرکتهای دانش‌بنیان امری دشوار به‌نظر می‌رسد. از یک سو بانک‌ها از مکانیزم اعتبارسنجی مناسب برای ارزیابی شرکتهای دانش‌بنیان برخوردار نیستند و از سوی دیگر اغلب شرکتهای دانش‌بنیان توانایی برآورده کردن نیازهای وثیقه‌ای بانک‌ها را ندارند.
اخیراً مدیرعامل یکی از صندوق‌های فناوری در حوزه‌ی علم و فناوری با اشاره به این مشکل، ضمانت‌نامه‌های صادره توسط صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری را به عنوان جایگزینی مناسب برای ضمانت‌نامه‌های بانکی معرفی کرده‌است.[۱] گرچه توسعه‌ی دامنه‌ی کاربری ضمانت‌نامه‌های صادره توسط صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری یکی از راهبردهای اصلی در توسعه‌ی فعالیت شرکتهای دانش‌بنیان به حساب می‌آید، این توسعه همچنان شرکتهای دانش‌بنیان را از ضمانت‌نامه‌های بانکی بی نیاز نمی‌کند. در بسیاری از موارد به دلیل مبلغ زیاد ضمانت‌نامه‌های درخواست‌شده، صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری به دلیل حجم کوچکشان قادر به صدور ضمانت‌نامه نخواهندبود. اما بانک‌ها با توجه به سرمایه و سایر دارایی‌های خود می‌توانند انواع ضمانت‌نامه‌ها را در مبالغ مختلف صادر کنند. بنابراین دامنه‌ِی شمول ضمانت‌نامه‌های بانکی بسیار بیشتر از ضمانت‌نامه‌های صادره توسط صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری می‌باشد.
بنابراین به منظور تسهیل صدور ضمانت‌نامه‌های بانکی برای شرکتهای دانش‌بنیان، صندوق‌های فعال در حوزه‌ی عمل و فناوری می‌توانند نقش واسط بین این دو را بازی کنند. بدین منظور صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری با ارزیابی تخصصی شرکتهای دانش‌بنیان و دریافت سبدی انعطاف‌پذیر از وثایق، ضمانت‌نامه‌ای به ذینفعی بانک صادر می‌کنند تا بانک‌ها صرفاً برمبنای آن ضمانت‌نامه، اقدام به صدور ضمانت‌نامه‌ی بانکی کنند. بدین‌ترتیب فقدان نظام ارزیابی و اعتبارسنجی تخصصی در بانک و درخواست وثیقه‌های سنگین توسط این نهاد به کمک ضمانت‌نامه‌های صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری جبران می‌شود و این صندوق‌ها عهده‌دار پوشش ریسک بانک‌ها می‌شوند.
در صورتی که ضمانت‌نامه‌های صادره توسط صندوق‌های فعال در حوزه‌ی علم و فناوری به تنهایی مورد پذیرش بانک‌ها قرار نگرفت، صندوق نوآوری و شکوفایی می‌تواند به صورت تضامنی، اعتبار این ضمانت‌نامه‌ها را نزد بانک افزایش دهد. در صورت وقوع این امر، اعتماد بانک به اینگونه ضمانت‌نامه‌ها افزایش می‌یابد، زیرا درصورت واخواست‌شدن ضمانت‌نامه‌ها، حتی اگر صندوق‌های فعال در حوزه علم و فناوری نتوانند به تعهدات خود عمل کنند، صندوق نوآوری و شکوفایی می‌تواند این نقصان را جبران کند.
با اجرایی‌شدن این سازوکارها، می‌توان دسترسی شرکتهای دانش‌بنیان به ضمانت‌نامه‌های بانکی را افزایش داد و شانس موفقیت این شرکتها را در شرکت در مناقصه‌های دستگاه‌های اجرایی و جذب قرارداد از آن‌ها و انجام سایر فعالیت‌های اقتصادی بالا برد.
The post راه صدور ضمانت‌نامه‌های بانکی برای شرکتهای دانش‌بنیان appeared first on عیارآنلاین.