آیا شرکت‌های دانش‌بنیان به خدمات غیرفناورانه نیاز دارند؟

به گزارش عیارآنلاین، در دنیای رقابتی امروز، شرکت‌ها برای بقا و رشد به مجموعه‌ای از توانمندی‌ها نیاز دارند. توانمندی‌هایی که از ابتدای طراحی محصول تا فروش محصول نهایی و خدمات پس از فروش، به شرکت‌ها کمک می‌کنند از منابع و فرصت‌های موجود بیشترین بهره را ببرند. در ایران، اغلب شرکت‌های دانش‌بنیان بر پایه‌ی توانمندی‌های فناورانه شکل گرفته‌اند. این توانمندی‌های فناورانه به شرکت‌های دانش‌بنیان کمک می‌کنند با به کار بستن دانش علمی و مهندسی موجود و جدید، اقدام به تولید محصولات یا فرآیندهای جدید یا بهبود محصول و فرآیندهای موجود کنند.

این توانمندی‌ها ممکن است به تنهایی شرکت را موفق به کسب دانش‌فنی و حتی تولید محصول اولیه نمایند، اما برای تولید محصول قابل عرضه به بازار در مقیاس اقتصادی و فروش آن، کافی نیستند. بنابراین شرکت‌های دانش‌بنیان جهت تکمیل مسیر رشد خود به طیفی از توانمندی‌های غیرفناورانه‌ نیاز دارند تا مکمل توانمندی‌های فناورانه‌ی آن‌ها را باشد.

پنج دسته‌ی اصلی توانمندی‌های غیرفناورانه[۱] عبارتند از:

۱- توانمندی‌های توسعه‌ای: توانمندی‌هایی که به شرکت‌ها کمک می‌کنند نوآوری خود را به یک محصول تجاری برای فروش در بازارهای ملی و بین‌المللی تبدیل کنند.

۲- توانمندی‌های حقوقی: توانمندی‌های ناظر به آشنایی با قواعد و قوانین حقوقی و استفاده‌ی مناسب از آن‌ها

۳- توانمندی‌های بازاریابی: توانمندی‌های یادگیری ماهیت بازار محصول و چگونگی ایجاد یک سیستم توزیع گسترده برای دستیابی به این بازار

۴- توانمندی‌های مالی: توانمندی‌هایی که تجهیز وتخصیص بهینه‌ی منابع مالی را در کلیه‌ی فعالیت‌ها و فرآیندهای شرکت محقق می‌سازند.

۵- توانمندی‌های مدیریتی: توانمندی‌های لازم برای مدیریت‌کردن واحدها، یکپارچه‌سازی و هماهنگ‌کردن جریان کالا از تامین‌کنندگان تا مشتری نهایی

ممکن است برخی از شرکت‌های دانش‌بنیان جهت دستیابی به توانمندی‌های غیرفناورانه‌ی فوق، افراد توانمند در مدیریت کسب‌وکار را به تیم مدیریتی خود اضافه کنند. با این حال بسیاری از شرکت‌ها به خاطر عدم وجود درک متقابل میان مدیرانشان و اینگونه افراد و همچنین ترس از عواقب مشارکت، به سراغ این راه‌حل نمی‌روند. در این شرایط ضروری است با توسعه‌ی شرکت‌هایی که به ارائه‌ی خدمات متناسب با این توانمندی‌ها می‌پردازند، دستیابی شرکت‌های دانش‌بنیان به این خدمات را تسهیل نمود.

نمونه‌ای از شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی این خدمات عبارتند: صندوق‌های مالی، صندوق‌های ضمانت صادرات، شرکت‌های بازرگانی داخلی و بین‌المللی، شرکت‌های تجاری‌سازی، شرکت‌های پخش، شرکت‌های خدمات بازاریابی و مطالعه‌ی بازار، شرکت‌های مشاوره مدیریت و شرکت‌های تحلیل و ثبت پتنت.

برای تسهیل دسترسی شرکت‌های دانش‌بنیان به خدمات این قبیل شرکت‌های ارائه‌کننده‌ی خدمات، نهادهای دولتی فعال در حوزه‌ی علم و فناوری می‌توانند اقدامات زیر را در دستور کار خود قرار دهند:

۱- توسعه‌ی شرکت‌های موجود:

نهادهای دولتی از قبیل ستادهای مستقر در معاونت علمی و فناوری و صندوق نوآوری و شکوفایی می‌توانند پس از شناسایی شرکت‌هایی که به ارائه‌ی خدمت به شرکت‌های دانش‌بنیان می‌پردازند، در ازای افزایش سرمایه‌ی این شرکت‌ها، به آن‌ها تسهیلات ارائه نمایند. این تسهیلات انگیزه‌ی توسعه را در این شرکت‌ها افزایش داده و به آن‌ها کمک می‌کند تا در آینده طیف گسترده‌تری از خدمات را به شرکت‌های دانش‌بنیان ارائه کنند.

۲- تسهیل مالی دسترسی شرکت‌های دانش‌بنیان به خدمات این شرکت‌ها:

نهادهای دولتی از قبیل ستادهای مستقر در معاونت علمی و فناوری و صندوق نوآوری و شکوفایی می‌توانند در ازای دریافت خدمات از این شرکت‌ها، به شرکت‌های دانش‌بنیان تسهیلات کوتاه‌مدت اعطا نمایند.

در صورتی که زمینه‌ی دسترسی شرکت‌های دانش‌بنیان به شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمات فراهم شود، این شرکت‌ها می‌توانند از این مسیر کمبود توانمندی‌های غیرفناورانه‌ی خود را جبران کنند.

_________________________________________________________________________-

[۱] – این پنج دسته از دسته بندی آلفرد چندلر از توانمندی‌های سازمانی در مقاله Shaping the Industrial Century: The Remarkable Story of the Modern Chemical and Pharmaceutical Industries الهام گرفته شده‌است.

The post آیا شرکت‌های دانش‌بنیان به خدمات غیرفناورانه نیاز دارند؟ appeared first on عیارآنلاین.